Zoveel woorden willen zeggen, maar ze blijven steken in mijn keel. Hoe kan ik je troosten, wat  kan ik voor je doen?
Ook al zou ik kunnen spreken en je een ogenblik met medeleven omringen, toch voel ik me machteloos. Ik kan je pijn niet wegnemen. Jij moet straks verder met die lege plek. Wanneer jij jouw huis binnenstapt, snelt de stilte je tegemoet. Het overdondert je en slaat je neer. Geen stem die je hoort. Een stoel die leeg blijft. Geen tijd om samen te delen. Geen blik, die gegeven wordt. Geen glimlach. Geen ‘goedemorgen’ of ‘welterusten’. De dagen worden niet meer gevuld en de toekomst is van kleur ontdaan. In deze eenzame leegte moet jij jouw weg vinden. Een pad dat totaal onduidelijk is en waar tranen je gezelschap houden.

Ik geef je een hand en leef met je mee. Ik hoop dat je kracht en sterkte vindt om het pad van rouw aan te gaan. Ik wens dat vertrouwen mag ontstaan, die berusting brengt en dat er een moment mag komen dat de kou van het gemis vervangen mag worden, door de warmte van vele fijne herinneringen.

Is dit herkenbaar voor iemand in je omgeving? Wil je iemand graag ondersteunen? Dan zijn dit producten die je wellicht kunt geven of op kunt laten sturen (zie foto’s).