Ik ben zo gewend om te doen wat men van mij verwacht. Het is zo belangrijk om je te gedragen zoals het hoort. Toch merk ik de laatste tijd steeds vaker, dat het eigenlijk helemaal niet goed voelt. De regels zijn er om te volgen, maar ergens diep in mij, komt er een opstand. Waarom moet ik wegen volgen, die niet door mij zijn aangelegd. Waarom moet ik woorden spreken, waar ik helemaal niet meer achter kan staan. Waarom bepaald een ‘grote’ instantie wat ik mag geloven en wat niet.

Mijn zoektocht gaat niet over bestaande routes. Ik ga op pad en merk dat ik steeds blijer word, dat mijn talenten benut worden en mijn wijsheid contact maakt met de wijsheid van anderen. Uniek en bijzonder. Er is geen schuld. Er is geen spijt. Er zijn enkel mogelijkheden. Ik ben precies op de juiste plaats en het voelt als een wonder, als betovering!!

Een wereld gemaakt zoals ik het zelf graag wil zien, vol liefde en verbinding. Ik buig mijn hoofd voor zoveel licht en voel me dankbaar…