Ik wandel door het bos en snuif de heerlijke herfstige geur met enthousiasme op, terwijl ik de stappen tel die ik met overtuiging zet. De zon schijnt vriendelijk en ik loop terug naar huis.

Aangekomen open ik de deur en wordt ontvangen door de warmte die me omarmt en verwelkomt. Ik word begroet en na het zetten van een heerlijk kopje thee, plof ik op de bank. Een gezellig gesprek volgt; er is echt contact. Een koekje vindt z’n weg en de radio speelt zacht op de achtergrond. Mijn voeten worden omhuld door zachte sloffen en mijn dikke trui hangt over de stoel. Ineens besef ik me, dat ik oneindig rijk ben…

Een doodgewoon tafereel, waar ik nooit genoeg van krijg..