Wanneer mijn gedachten steeds maar weer in hetzelfde kringetje draaien en ik er geen grip op krijgen kan, dan is één ding belangrijk, dat ik daar domweg even aan toegeef. “Laat maar gaan”. Als ik er achteraan wil vangen, word ik rusteloos en geïrriteerd en heel vaak voer ik alleen maar de druk op in mijzelf. Wanneer de stress te hoog wordt, kom ik niet meer op het punt van vertrouwen.

Ergens draait het wieltje ook het liefst op negatieve gedachten en wil mij daar het liefst houden. Aan mij om dit in de gaten te hebben en daar niet al te veel aandacht aan te geven. Dan laat ik de boel de boel en geef rust aan mezelf. Soms mag je niets doen. Je mag voor jezelf ruimte en tijd creëren, zodat dezelfde rotonde een afslag biedt, die je in alle overtuiging mag nemen. Op dit veranderde pad verliezen gedachten hun macht en verneem ik weer vrijheid en ontspanning.

Klik hier om het gedicht op een kaart te bestellen.

Wees lief voor jezelf en je kunt de hele wereld aan. Wees lief voor jezelf en weet dat dan alles goed zal komen.