Hoe vaak laat ik me leiden door verwachtingen en verplichtingen. Hoe dikwijls hou ik mijn ‘kop’ ervoor, stroop mijn mouwen op, snuit mijn neus en weeg mijn tranen weer weg. De tijd is voorbijgegaan en ik ben al vele jaren verder. Er wordt van mij verwacht, dat ik het leven weer toejuich en er weer van geniet.
Dapper zet ik mijn stappen en glimlach naar de nieuwe dag. Uitdagingen ga ik aan en merk dat ik sterk genoeg ben om met tegenslagen om te gaan. Wat is het leven toch geweldig mooi!
Maar soms zijn er van die dagen, waarop het totaal niet gaat. Alsof er stroop door mijn aderen vloeit en er een brok in mijn keel zit. Mijn schouders hangen zwaar en mijn tranen lijken vanzelf te stromen. Ik heb geen idee hoe het komt en mijn ‘kop’ krijg ik er niet voor, mijn mouwen hangen krachteloos om mijn armen en hoe ik mezelf ook toespreek… het lukt niet. Dan weet ik, dat ik naar mezelf mag luisteren. Wanneer het niet gaat, dan gaat het domweg niet. Ik ben lief voor mezelf en doe een stapje terug. Ik hoef voor dat moment niet sterk te zijn. Mijn hoofd mag ontspannen en ik mag het laten hangen. Mijn neus mag snuffen en mijn tranen krijgen de vrije loop. Ik laat los… en laat het gebeuren.
De verwachtingen en verplichtingen berg ik op, want ik mag ruimte nemen om mijn emoties te laten gaan.
In mijn rouwproces kwam ik er namelijk achter, dat acceptatie van de dood zoveel extra pijn bracht. Herinneringen die met een nieuwe boodschap kwamen. Schuldgevoelens, spijt, machteloosheid, het onomkeerbare. Een weg met stapjes voor- en stapjes achteruit. “De tijd heelt de wonde”, zegt men dan, maar voor mij gold dat, de tijd mij liet voelen dat deze extra boodschappen mij niet dienden en dat ik deze los mocht laten.
Wees lief voor jezelf en vorm uit herinneringen geen nieuwe pijn. Laat jezelf gaan wanneer het te heftig wordt en geef jezelf de ruimte om het gemis te bekijken en te doorvoelen. Het is geen weg, dat zomaar bewandeld is en voorbij gaat. Het is een pad, waar je elke keer weer nieuwe ervaringen opdoet en soms ook even weer terug stapt.
Gun jezelf deze stappen en wees niet te hard voor jezelf.