In ganzenpas, als een kudde lopen we op dezelfde maat, in de rij achter of naast elkaar en vooral volgen wat ons wordt voorgezegd en voorgedaan. De verkiezingen zijn aanstaande. Het ene debat na het andere. De stellingen en programma’s vliegen ons om de oren en we stappen braaf mee. De opiniepeilingen geven duidelijk aan, dat het merendeel van de bevolking op één van de grote partijen stemt . Wij zijn goed bezig! Toch bekruipt me de laatste weken een vreemdsoortig beklemmend gevoel. We moeten opnieuw een regering kiezen. Een groep mensen die het beste met ons voorheeft en die dolgraag ons land weer op de rails wil zien te krijgen, want als ik ze mag geloven gaat het waanzinnig slecht met ons land. De ene belofte na de andere krijgen we te horen en wat zal het de komende tijd prachtig worden en wat zullen we oneindig gelukkig worden… Alhoewel. Ik heb nog geen enkele politicus horen spreken over het geluk van mensen… Het gaat vooral over het bestrijden van de crisis (hoezo crisis.. we zijn één van de rijkste landen van de wereld!!)..
Gaat het leven dan alleen maar over geld en economie.. over hypotheken en rente, over schulden en de euro.. Waar is het menselijke gevoel, waar vinden wij de waarde van de mens .. waar is de liefde?
Deze is verdwenen.. want je wordt meteen afgerekend, wanneer je te lief bent!!
En dat beklemt me!!
Weet je:
Pas als je beseft hoe kostbaar dat ene leven is, dan pas komt de waarde van de liefde terug. Wanneer je moet meemaken, dat het liefste wat je bezit van je afgepakt wordt, dan pas ga je anders naar het leven kijken. Dan pas besef je dat geluk niet en nooit met geld te koop zal zijn..
Als politicus kun je daar misschien niet steeds bij stil staan, maar ergens moet dat de basis gedachte zijn van elke partij!
Wat zou de liefde doen?