Verstild

We gaan weer over tot de orde van de dag. De zon schijnt, de lucht is blauw en we vieren vakantie. Langzaam maar zeker ebt de ontsteltenis weg en komt het land weer tot rust. Natuurlijk willen we nog altijd weten, wat er allemaal gebeurd is en natuurlijk denken we nog regelmatig aan de slachtoffers, maar het leven gaat door en we hebben weer andere berichten waar we ons mee bezig houden.
De aandacht verdwijnt en de nabestaanden zullen hun weg moeten gaan. Ieder mens die een verlies te verwerken krijgt, gaat op zoek naar een pad met een nieuwe invulling, waarbij hij/ zij zichzelf regelmatig tegenkomt. Waar het de ene keer beter gaat, dan de andere keer en waar wanhoop en berusting soms hand in hand lijken te gaan.

Kracht en sterkte wens ik die mens en ik hoop dat de kou van het intense gemis ooit zal worden vervangen door de warmte van fijne herinneringen.

Wanneer het lawaai verstild is

 

Write a comment