Verlies en opnieuw beginnen

Jaren geleden, werd ik door het leven onderuit gehaald. Het nam een wending, die ik nooit had kunnen bedenken. Het werd een pad dat ik te bewandelen had of ik wilde of niet. De mooie route met een zonnetje, een prachtige blauwe zee en een uitgestrekt strand waar het fijn vertoeven was, verdween en ik kreeg een bergachtig landschap voor me, dat mijn nieuwe route bleek te zijn.
Rotsen, punten, steentjes die wegrollen wanneer je er op stapt, wind, mist en kou.. Geen idee welke richting ik op moest, want vertrouwen was niet meer aanwezig. Mijn hart was gebroken, mijn lichaam was futloos, tranen in overvloed en geen zicht op verbetering. Wat moest ik doen.

Stampvoetend en tegenstribbelend, maakte ik toch de keuze om te gaan, ik heb gezocht naar een goede uitrusting en met opgestroopte mouwen maakte ik mijn eerste stappen. Wanneer het niet ging en de rotsen te stijl bleken, stopte ik. Als het weggetje langs een afgrond ging, dan paste ik extra goed op. Als het mistig was, liep ik voetje voor voetje. Ik kreeg grip en er ontstond een gevoel, dat zich steeds duidelijker kon tonen: Mijn innerlijke leiding.
Doordat ik ben opgekrabbeld en ondanks verdriet, toch heb geprobeerd, heb ik ontdekt waar het leven mij naar toe wil leiden. Ik heb gemerkt dat het maken van een keuze, inzichten brengt.
Nu ik weet dat ik mijn stuur in handen heb genomen, zie ik niet enkel de kale rotsen en de akelige punten.. Na jaren heb ik ontdekt, dat deze weg door de bergen, een weg is de prachtigste vergezichten, vol uitdagingen, vol krachtmetingen, maar ook rust en bezinning.
Tranen kon ik laten stromen, pijn kon ik laten gaan, doordat ik me bewust werd van mijn kracht en telkens weer op kon staan.

Voor krachtgeschenkjes klik hier: