Ooit was het leven beter. Ooit was het leven goed. Ooit was het leven zoals het wezen moest… Nu is alles anders en de dag duurt soms zo lang. Er hunkert een verlangen. Het voelt als heimwee. Achterom kijkend naar een tijd, die voorbij is gegaan.

Leven met gemis en tegenslagen doet je stil staan. Je wilt niet verder… je kunt niet verder… eigenlijk mag je niet verder van jezelf. Toch is het alleen aan mij, om me voor de nieuwe dag weer open te stellen. Ik ben de bestuurder van mijn eigen voertuig. Draai ik de sleutel om en geef ik gas, voor het leven of blijf ik zitten waar ik zit?