Eigenlijk zegt het gedicht van vandaag het allemaal. Hoe vaak werd ik door mezelf bekritiseerd. Hoe vaak werd ik door mezelf te licht bevonden. Op zich is dat niet zo erg, maar door deze innerlijke mening werd mijn creativiteit behoorlijk drooggelegd. En ik zie het om me heen. Ik hoor dikwijls:” Nou, dat kan ik niet hoor! In ieder geval niet zo goed als….”. Het lijkt soms ook een goed excuus om maar niet te hoeven proberen en hierdoor de mening bevestigd te zien. Vergelijken geeft je over het algemeen ook geen positieve uitslag…tenzij je alles perfect hebt. Dus waar jij je wel mee vergelijkt, weet je van te voren al dat je het beter hebt gedaan.. De wedloop met de perfectie is dan toegeslagen.

Conclusie: Ga geen vergelijking aan.. Het brengt je niets. Het belemmert je te ondernemen en je eigen creativiteit te ontwikkelen. Doe de dingen met bezieling en aandacht, dan is het resultaat het allerbeste, allermooiste wat jij hebt gecreëerd.

Herken jij iemand hier in? Verras hem of haar dan met een Engel voor creatieve wijsheid