Soms even niet

GD141111 Je hoort me niet dikwijls klagenIk heb het leven weer opgepakt en de schouders er onder gestoken. Ik besef dat ieder huisje z’n kruisje heeft en dat ik de keuze heb om van elke dag iets moois te maken. Ik klaag niet en laat me niet door verdriet en zorgen omver slaan. Ik heb een weg gevonden, waar ik weer redelijk mee kan… maarrrr…

Soms heb ik van die dagen, dan lukt het gewoon eventjes niet. Dan ben ik nog moe, wanneer ik mijn ogen open doe. Dan is het nog zo donker en koud. Dan merk ik dat er een brok in de keel zit en dat ik een beetje wiebelig op mijn benen sta. Op zo’n dag neem ik de tijd om rustig aan te doen. Dan verwen ik mezelf nog een beetje extra en neem de tijd, om weer bij te tanken. Geen schuldgevoel, maar tevreden met de dag, die me de gelegenheid geeft om weer te huilen en het gemis te voelen en ook weer los te laten. Het mag. Zo’n dag heb je als mens zo nu en dan nodig. Om…

de volgende dag weer enthousiast uit bed te springen en het leven te leven!

Write a comment