Je ziet de persoon ziek zijn, minder worden, vervagen…langzaam maar zeker afscheid nemen van het aardse leven. Je wilt niet denken aan een tijd, die zonder die persoon afgelegd moet worden. Je kunt je geen voorstelling maken, hoe de leegte zal zijn…hoe donker de duisternis….Toch komt er een moment, dat het eind zal zijn… Wat zou je toch graag willen, dat dit moment nooit zal komen…

“Zou graag willen dat het gaat over het naderende afscheid van mijn moeder. Ze is heel ziek heeft COPD in laatste stadium en ernstig hart- en nierfalen. Haar te moeten gaan missen doet zo’n pijn maar ik gun haar zo de rust en het niet meer dagelijks lijden door haar ziekte.
Ze is mijn grootste vriendin en voorbeeld in alles”.