Kracht naar kruis

Hoe vaak heb ik deze woorden gehoord. Hoe vaak werd er vooral door de oudere mens geopperd: “Ieder huisje heeft z’n kruisje”. Men draaide zich om en ging weer verder met het leven. Deze woorden denderden dan ook regelmatig door mijn hoofd. Wat wordt daar nu eigenlijk mee gezegd?

“Jij moet het net als alle anderen maar redden? Bij iedereen is er wel wat? Niet zeuren en doorgaan?”

Omdat ik er vaak over heb nagedacht, kon ik ook zien, dat er vroeger inderdaad veel meer leed voorkwam dan tegenwoordig. Kinderen kregen niet de zorg, die ze heden ten dage kregen en de medische wereld was nog niet op het peil waar het nu op staat. Ik kreeg steeds meer begrip voor de oudere mensen, die met deze uitspraak verder hebben moeten leven. Zand erover, niet zeuren en doorgaan. Ze hadden geen keuze en overal was wel wat. Maar wat moet dat zwaar zijn geweest, waar hebben zij hun tranen kunnen huilen, met wie hebben zij over het verlies van kind, man of familielid kunnen praten.

Ik was vorige week op het kerkhof en het viel me op, dat er op bepaalde grafplaatsen een klein steentje bijgeplaatst is. Gelukkig mag er eindelijk aandacht zijn voor de baby, die men heeft verloren, maar waar vroeger niet meer over gesproken werd. In deze tijd mag de mens rouwen. Er mag tijd worden genomen om het verlies van een dierbare een plekje te geven. Ook al lijkt die tijd nooit lang genoeg, maar in vergelijking met vroeger is er zoveel meer begrip voor de mens die rouwt. Ik ben ook blij, dat er steeds meer rouwtherapeuten zijn, die een klein eindje meelopen om het verlies een plekje te geven, zodat er geen trauma of blokkade ontstaat, waar op latere leeftijd last van wordt ervaren.

En dat ik mijn gedichten mag plaatsen om ruimte te geven aan mijn gevoelens, gedachten en emoties.

Comments 6

  1. Klary
    31 juli 2018

    Kracht naar kruis.
    Heb van die kracht niets vernomen toen mijn dochter en kleindochter overleden 3 jaar geleden.
    Alleen veel verdriet en pijn en dat gaat nooit en nooit meer over,ook al leven we weer verder,
    maar de wolk van verdriet blijft boven ons hangen.
    Dit moest ik even kwijt toen ik bovenstaande las.

    1. 1 augustus 2018

      Absoluut een heel zwaar verdriet, lieve Klary. Vreselijk om twee grote verliezen te moeten dragen en de kracht is hiervoor oneindig nodig. Toch voel ik in jouw woorden wel een enorme liefdeskracht… sterkte om de herinneringen te blijven bewaren… liefde die nu vreselijk pijnlijk is… Ik leef met je mee en ik hoop dat er stapje voor stapje minder wolken boven je zullen komen te hangen. Er zal altijd een gemis zijn en blijven. Er zal altijd een pijn in je hart rusten, door de leegte en het afgescheiden zijn.. Heel veel sterkte ♥. Geef jezelf de tijd om te mogen rouwen… Rouwen duurt een leven lang ♥

      1. Klary
        2 augustus 2018

        Dank je,inderdaad rouwen hoort bij ons verdere leven,maar soms zijn de golven zo zwaar.

  2. Ingrid
    31 juli 2018

    Lieve Jarin.. wat weet je t weer mooi.. met juiste woorden te zeggen☺️🧡😢🦋

    1. Ingrid
      31 juli 2018

      Moet natuurlijk.. Karin.. zijn😌

      1. 1 augustus 2018

        Dank je wel, voor je lieve woorden, Ingrid ♥

Write a comment