Een heel fijn en liefdevol 2020, waar gedenken met warmte omringd mag worden en herinneringen met een glimlach gekoesterd.

Het is triest en somber buiten. Alsof de decembermaand het licht heeft uitgedaan. De kou slaat mij op het lijf en de duisternis voelt als een zware deken. De feestdagen zijn vaak moeilijk door gemis, maar de stilte, die ontstaat na het knallen van het vuurwerk en het bezinken van al het feestgedruis, ligt soms nog zwaarder op mijn schouders en in mijn hart. Ik heb vaak moeite met het nieuwe jaar. Mijn onbezorgdheid ben ik lang geleden kwijt geraakt, maar ik heb met veel moeite en kracht, mijn vertrouwen terug weten te vinden.

Een nieuw jaar ligt nu voor me alsof het een grote tuin is, waar ik weer nieuwe bloemen mag planten. Een plek waar ik weer tot mezelf mag komen. Ruimte die ik tot me mag nemen om er iets van te maken.

Ik open mijn deur naar het nieuwe jaar en voel me hoopvol. “Hoop doet leven” en ik zaai mijn eerste zaadjes van hoop. Hoe donker het ook zal zijn, deze eerste dagen of misschien de eerste maanden, mijn hart blijft hopen op de dag, waarop de zon weer zal schijnen en mijn wezen weer volloopt met warmte, licht en liefde. Het leven kwam met tegenslagen en haalde me onderuit, maar ik sta weer op. Ook al weet ik, dat ik nog wel zal struikelen of terug zal vallen, de hoop neemt me bij de hand om me verder te begeleiden naar morgen. Natuurlijk mag ik blijven zitten en ik mag ook altijd weer even terug willen naar een tijd, die ooit eens was, maar de hoop zal ik niet verliezen.
Hoop is een woord van 4 letters, maar deze letters bezitten een waardevolle boodschap. Hoop!

Hoop geeft aanleiding voor nieuwe mensen in je leven. Hoop nodigt uit om van de dag te gaan genieten. Hoop geeft je kracht om uitdagingen aan te gaan en hoop is en blijft verbonden met de liefde die vertelt over een hart dat van iemand gehouden heeft en dat ook altijd zal blijven doen. Hoop is weten, dat ooit de verbinding weer voelbaar zal worden.