Hoe bijzonder zijn reacties van anderen, Sonja… hoe bijzonder hoe je als mens op deze reacties zelf weer reageert. Alsof je nu moet doodgaan. … Laat het maar los, wat een ander ervan vindt. Laat los om te reageren om deze onbegrijpelijke reacties. Het heeft geen zin om je daar druk over te maken. Voel bij jezelf binnen hoe fijn het is om nog meer tijd te ontvangen. Wat je ermee zult gaan doen en wat je in jezelf nog mag ontdekken. Daar is licht en liefde en er zijn nieuwe kansen geboden. Een vlinder die dacht dat ze als rups in het donker zou komen te zitten, krijgt nu ineens het licht terug. Dikke knuffle en heel veel liefs, Karin
Heel goed verwoord; maar… ik weet dat ik niet beter kan worden, en opeens krijg ik het ongelooflijke bericht dat de kanker is geslonken, en zich alleen
nog in m’n cellen schuil houdt. Knobbeltje niet te vinden, en uitzaaiingen zijn nog speldeprikjes. Ik blij, en dan schrik je van bepaalde opmerkingen uit mijn omgeving: “je was toch opgegeven? Hoe kan dat nou, hebben ze niet goed gekeken? Het lijkt nu alsof ik de mensen voor de gek heb gehouden met een prognose van hooguit een jaar. Nu ben ik anderhalf jaar verder en de herceptin slaat heel goed aan, wordt er zo verschillend op gereageerd, dat ik daar weer niet mee uit de voeten kan. Wonderlijk…ook voor mij is het toch bijzonder en moet het zelf ook een plekje geven nu er opeens veel meer rek in mijn leven blijkt te zitten.
Pasen is een feest van het licht, laten we dat ook hopen in ons leven.
Fijne Paasdagen… lieve groet Sonja
Hoe bijzonder zijn reacties van anderen, Sonja… hoe bijzonder hoe je als mens op deze reacties zelf weer reageert. Alsof je nu moet doodgaan. … Laat het maar los, wat een ander ervan vindt. Laat los om te reageren om deze onbegrijpelijke reacties. Het heeft geen zin om je daar druk over te maken. Voel bij jezelf binnen hoe fijn het is om nog meer tijd te ontvangen. Wat je ermee zult gaan doen en wat je in jezelf nog mag ontdekken. Daar is licht en liefde en er zijn nieuwe kansen geboden. Een vlinder die dacht dat ze als rups in het donker zou komen te zitten, krijgt nu ineens het licht terug. Dikke knuffle en heel veel liefs, Karin
Heel goed verwoord; maar… ik weet dat ik niet beter kan worden, en opeens krijg ik het ongelooflijke bericht dat de kanker is geslonken, en zich alleen
nog in m’n cellen schuil houdt. Knobbeltje niet te vinden, en uitzaaiingen zijn nog speldeprikjes. Ik blij, en dan schrik je van bepaalde opmerkingen uit mijn omgeving: “je was toch opgegeven? Hoe kan dat nou, hebben ze niet goed gekeken? Het lijkt nu alsof ik de mensen voor de gek heb gehouden met een prognose van hooguit een jaar. Nu ben ik anderhalf jaar verder en de herceptin slaat heel goed aan, wordt er zo verschillend op gereageerd, dat ik daar weer niet mee uit de voeten kan. Wonderlijk…ook voor mij is het toch bijzonder en moet het zelf ook een plekje geven nu er opeens veel meer rek in mijn leven blijkt te zitten.
Pasen is een feest van het licht, laten we dat ook hopen in ons leven.
Fijne Paasdagen… lieve groet Sonja