Sneeuw. Dwarrelende vlokjes volgen hun eigen weg. Als uit het niets komen ze tevoorschijn om neer te dalen. Ze bedekken rustig de wereld met een serene witte laag. Verstillend. Ik kijk naar buiten en probeer 1 vlokje met mijn blik te volgen, maar al gauw raak ik gehypnotiseerd en word opgenomen in het gordijn van wit. Mijn gedachten dwarrelen naar een tijd, waar deze stilte ook aanwezig was.

Het witte pakket lag uitnodigend te wachten. Ik verneem nu de kinderstemmetjes, die in deze gedachten liggen opgeslagen. Er ontstaat een beeld. Een jongentje kan niet wachten, naar buiten te gaan. Laarzen aan, muts op, de jas dicht en genieten. Een meisje dat dezelfde wens heeft, maar waar ik mijn twijfels bij heb. Ze is net terug uit het ziekenhuis. Haar hoofdje nog slapjes, haar gang nog wankel, haar kracht had ze nog steeds niet terug. Echter is haar wil sterker dan ooit. Ze is op weg naar haar jas, de handschoenen heeft ze al aan en ze draagt een enorme grijns op haar gezicht. Zij moet en zal op de slee met haar broertje. Als moeder heb ik geen enkele zeggenschap over haar uitgedachte plan… Ondanks mijn bedenkingen, stappen we een tijdje later ook naar buiten. Ik help haar mee, hou haar vast en mijn kinderen stralen. Sneeuw!! De volkjes komen neer op hun gezichtjes en er wordt gejuicht. Er vliegen sneeuwballen en met enige moeite staat er zelfs een sneeuwpop.

Mijn gedachten vormen een gouden randje om deze herinnering. Mijn hart vult zich en vormt nu een glimlach op m’n gezicht. De sneeuwvlokjes dwarrelen nog steeds, maar ze brengen ook een prachtig verhaal. De ongereptheid, bedekt voor heel even, de keiharde werkelijkheid.

De stilte laat geen geluiden toe, enkel maar de liefde van dat moment. Het lukt me een vlokje te volgen. Zijn prachtige vorm laat me met verwondering kijken en versterkt mijn glimlach. Zomaar een sneeuwbui, zomaar een zondagmorgen, zomaar een fijne herinnering van een tijd die ooit is beleefd, zomaar de start van een dag.

De warmte van een fijne herinnering blijkt de kou van het gemis te hebben vervangen.