Ik schrijf vaak over mijn zoektocht. Ik probeer een weg te vinden, waar ik mezelf mag zijn en waar ik mezelf terug zal vinden. Zo’n pad is niet eenvoudig te ontdekken. Het is nogal eens een doodlopende straat of een super smal weggetje waar ik niet overheen durf. Elke keer mag ik kiezen, ga ik links of rechts of blijf ik maar weer eens staan.
De keuze houdt verband met vrijheid en vertrouwen. Wanneer ik angstig ben maak ik hele andere keuzes, dan wanneer ik me krachtig voel. Wanneer ik teveel rekening met anderen houd neem ik ook wel eens een afslag, dat eigenlijk mijn route niet is. Wanneer ik achterom blijf kijken en heimwee voel naar een verleden tijd, dan blijf ik wel degelijk stilstaan.
Keuzes maken lijkt zo simpel, maar is behoorlijk ingewikkeld, vooral als je uit zoveel mogelijkheden kiezen mag.
Welke keuze maak jij?
Lieve Karin, je reactie doet me heel veel.
Zo voel ik dat.. en dan wil ik je dat ook graag vertellen. Dikke knuffle van mij
Heel mooi Karin, zo probeer ik te leven; een leven die ik eigenlijk niet meer zou hebben na december, toen er werd gezegd,”u heeft nog enige maanden”. Ik heb na de chemo en allerlei andere kuren nu alleen nog een immuum medicijn, het slaat goed aan, en elke dag is er een, ik voel me goed. Ik ben een week met mijn dochter naar Oostenrijk geweest, en alle plekjes opgezocht waar we met mijn man ook zijn geweest,mooi en emotioneel, maar geweldig om dit samen met mijn dochter te delen.Een week met een gouden randje……en de toekomst wie het weet mag het zeggen.
Lieve Sonja, wat vind ik het krachtig dat je zo met jouw weg omgaat. Dat je de positieve kanten van jouw dag elke keer weer probeert te zien en te ervaren. Hoe belangrijk zal deze week in Oostenrijk ooit voor jouw dochter zijn.. hoe waardevol. Ik hou je even stevig vast en geef je een warme knuffle en ik hoop dat ik nog heel vaak een reactie van je mag ontvangen.. Ik vind je een enorme kanjer. Heel veel liefs, Karin