Wanneer je weet hebt van de duisternis, waardeer je het licht meer dan je ooit hebt kunnen vermoeden.
Ik ben me bewuster van de kleine dingen. Ik laat me niet meer door menig schijnwereld beïnvloeden en maak mijn eigen keuzes. Ik merk dat ik niet meer gevoelig ben voor de druk van buitenaf omdat ik me besef wat echt waardevol is in het leven. Ik moet niets, als ik dat niet nodig vind en ik weeg mijn woorden voordat ik ze spreek.
Duisternis is beangstigend en je kunt zo gemakkelijk verdwalen, maar wanneer je dan toch weer een weg gevonden hebt, dan blijft dat pad veel duidelijker, dan de weg, die ooit (bijna) op automatische piloot afgelegd werd.

Wanneer ik ’s morgens wakker word, begroet ik de dag. Als de zon dan ook nog door het raam piept, dan lach ik naar de zon en wens hem tevens een fijne dag. Wanneer ik aan tafel zit, bedank ik voor mijn ontbijt en zie het Nu met dankbaarheid en vertrouwen. Ik leef bewuster en langzamer. Natuurlijk zijn er dingen die moeten gebeuren, maar ik laat me niet meer met de snelheid van het leven meesleuren. Ik rem wat vaker af en zit dan domweg stil.
Ik zoek een lekkere stoel en zit een half uurtje stil en doe helemaal niets. Ik sluit mijn ogen en laat komen wat er komt. Ik laat zijn wat is. Het wordt rustig en ik krijg overzicht. Tevens is er tijd om inzichten te krijgen en in contact met mezelf te komen. Op deze momenten, komt het licht nog duidelijker tevoorschijn en voorzichtig wordt het steeds liefdevoller. Alsof de zon zelfs in mijzelf begint te schijnen en in die liefdevolle gloed voel ik de verbinding met iedereen. Iedereen die op de aarde is, maar ook met de mensen die zich aan de andere zijde bevinden.
Daar vond ik mijn kind terug. In de stilte en voorbij tijd en ruimte, ontstond er een nieuw contact. Op een manier, die niet bekend is, maar er wel degelijk is. We hebben dit weten uit onze wereld laten verdwijnen en er zijn maar weinigen, die zich dit herinneren. Toch weet ik dat deze manier van verbinden, voor iedereen mogelijk is.
Die verbinding toont dwarrelende veertjes, regenbogen of vlinders. Een teken van aanwezigheid.

Probeer het eens om de stilte toe te laten. De nieuwe weg leidt tot verdere ontdekkingen en nieuwe werelden.
Aan het donker voorbij, na het lijden, komt er een dag waarop je de zon weer ziet schijnen.