Natuurlijk begrijp ik de tekst van het liedje van Marco Borsato “Afscheid nemen bestaat niet”… natuurlijk weet ik wat hij vertelt. Hij omschrijft het gevoel, dat een dierbaar persoon die overleden is, in elk zuchtje wind en elke veer, in … Lees verder
Soms word ik wakker met een gevoel dat zich, voordat ik mijn ogen opendoe, kenbaar maakt. Het zorgt ervoor dat ik van tevoren reeds weet, dat deze dag niet vanzelf zal gaan. Het staat met me op en loopt met … Lees verder
Terwijl het zonnetje vrolijk schijnt en ik alweer lekker buiten heb gezeten, merk ik dat Carnaval weer voor de deur staat. Ik verneem drukte om me heen en mensen die afspraken maken om de optocht te bekijken. Men gaat verkleed … Lees verder
Hoe ga je verder, nadat alle drukte van het afscheid wegvalt? Hoe pak je het leven weer op, met een wond in je wezen, met leegte in je huis, met de stilte om je heen? Hoe neem je de stappen, … Lees verder
Daar zat ik, de klok tikte en liet me zien, dat de tijd verstreek en de wereld doordraaide. Ik keek om me heen en staarde naar de ruimte die ik letterlijk en figuurlijk binnen mijn bereik had. Er stond geen … Lees verder
De dagen worden weer een beetje langer. Ik merk dat ik, ’s avonds, de lamp al iets later aandoe en dat ik daar blij van word. In deze vreugde kriebelt mijn hart en maakt het soms een sprongetje. Ik merk … Lees verder
Zou het kunnen zijn, dat het leven niet zomaar een aaneenschakeling van dagen is? Zou het kunnen zijn, dat er een groot plan bestaat, waar wij als mens een rol in vervullen? Een hele belangrijke rol, weliswaar. Zou het kunnen … Lees verder
Het leven zou je kunnen zien als een puzzel, die aan het begin ervan nog bestaat uit losse stukjes en in de loop van de jaren, aan elkaar kunnen worden gelegd. Ik begon vol enthousiasme met de rand van de … Lees verder
Mijn leven ging verder. Ik stap weer mee in een wereld, die domweg bleef draaien en ik heb mijn weg teruggevonden. De wond, blijft voelbaar; zoals littekenweefsel… een soort fantoompijn. Niet meer aanwezig, maar soms toch pijnlijk. De dag van … Lees verder
Kon ik me zomaar overgeven aan de leegte, die er elke dag plotseling was? Hoe moest ik dat in hemelsnaam doen? Waar moest ik beginnen? Waar vond ik houvast? Ik had jarenlang voor mijn kind gezorgd en de ruimte die … Lees verder
Follow
