23 Jaren geleden, was het prachtig weer. Een herfstzon en heerlijke geuren. Mijn buik was rond en ik wachtte op het verlossende moment. ’s Avonds om 23.00 uur kwam jij ter wereld. In kritieke toestand werd je naar het ziekenhuis gebracht want jouw Apgar-score was maar 4. Je had zuurstof gebrek gehad en je was niet echt fijn op aarde aangekomen. Het begin van een leven waar jij misschien al van wist, dat het een vreselijke weg zou zijn.
Nog geen 3 jaren later, begon je te kwakkelen en het werd duidelijk dat je heel erg ziek was. Een hersentumor werd geconstateerd. We mochten je 6 jaren lang begeleiden en het pad voor jou zo goed mogelijk begaanbaar maken. Je vocht, genoot, zong, lachte en danste, wat had jij een moed en kracht, lieve Annemiek! Wat heb ik je bewonderd en wat heb ik veel van je gehouden.. en dat doe ik nog steeds. Jij blijft mijn grote voorbeeld en mijn inspiratie voor elke dag.

Vandaag is jouw geboortedag… en dat vieren we elk jaar weer. We eten taart, we herinneren jouw afdruk in ons leven en we toasten op elk moment dat we samen hebben doorgebracht.
Dank je wel, lieverd, voor alles wat je hebt gegeven!